بر اساس آموزه های قرآنی راه رهایی انسان از خسران و زیان زندگی دنیوی، ایمان و عمل صالح است که از جمله عمل صالح توصیه دیگران به حق و صبر در زندگی است. خداوند در آیات دیگر می فرماید، با زهدورزی تنهایی بدون حضور و عملکرد اجتماعی انسان هرگز نه مقامات می یابد نه رهایی و رستگاری.

کسی که زهدورزی ضد اجتماعی دارد و گوشه نشینی اختیار کرده گمان نکند که رها می شود، بلکه شیطان بهتر روی او مسلط می شود. امام امیرمومنان علی(ع) می فرماید:«فَإِنَّ الشَّاذَّ مِنَ النَّاسِ لِلشَّیْطَانِ کَمَا أَنَّ الشَّاذَّ مِنَ الْغَنَمِ لِلذِّئْب‌»؛ تک رو و تک چر از گوسفند شکار گرگ می شود و انسان تک رو شکار شیطان.( شرح نهج البلاغة، ابن ابی الحدید، ج8، ص112. )

خداوند در آیه 38 سوره شوری بیان می کند: وَالَّذِینَ اسْتَجَابُوا لِرَبِّهِمْ وَ أَقَامُوا الصَّلاَةَ وَأَمْرُهُمْ شُورَی بَیْنَهُمْ وَمِمَّا رَزَقْنَاهُمْ یُنفِقُونَ؛ مومنان رستگار کسانی هستن که به دعوت خداوند جواب مثبت دهند و نماز به پا دارند و در کارهای اجتماعی خودشان با هم مشورت کنند  و از آن چه خداوند روزیشان کرده یعنی همان مال الله در اختیار انفاق کنند.

در حقیقت حضور در اجتماع در قالب تولید و کسب درآمد و سپس پرداخت خمس و زکات و مانند آن ها بخشی از وظایف مسلمانی است که موجب نجات و رهایی است و دیگر آن که باید در کارهای اجتماعی مشارکت فعال داشته باشد  و به عنوان مشاور و شور در جریان مسایل اجتماعی باشد و مشاوره بگیرد و مشاوره بدهد. پس از نظر اسلام و آموزه های قرآنی مشارک فعال اجتماعی و سیاسی در امور جامعه  و اجتماع از وظایف و الزامات مسلمانی است و کسی نمی تواند در مسایل اجتماعی خودش را کنار بکشد و مثلا درانتخاب شرکت نکند و رای ندهد.